Ziekten behandelen met planten is duizenden jaren de methode geweest om de gezondheid van de mens te ondersteunen. Men stond in de oudheid dichter bij de natuur en was meer aangewezen op de natuur en kosmos dan wij op dit moment (denken) te zijn.
De jarenlange kennis en ervaringen van voorouders zorgden voor het intuïtief aanvoelen en gebruiken van planten om ziekten te voorkomen of te behandelen.
Gebruik van Planten binnen Verschillende Volkeren
Keizer Sjeng Noeng uit China stelde ca. 4800 jaar geleden een handboek samen waarin 364 geneeskruiden stonden beschreven. Maar ook bij de Soemeriërs, Egyptenaren, Grieken, Romeinen, Indiërs (Ayurveda), Inca’s, Cheyennes en Azteken zijn oude geschriften gevonden over het gebruik van planten om ziekten te behandelen.
Bijna elk volk had zijn eigen leer, wetenschap en kijk op het gebruik van planten. Op deze manier zijn er veel verschillende leren en stromingen ontstaan in het gebruik van planten.
Pas vanaf de 19e eeuw werd de basis van de geneeskunde, zoals we deze nu kennen, geformuleerd. Kruiden, astrologie, volksgeneeskunde en andere stromingen raakten hierdoor op de achtergrond. Echter, de eerste synthetische medicijnen werden nagemaakt van stoffen die oorspronkelijk in planten werden gevonden. Denk bijvoorbeeld aan aspirine, dat afgeleid is van de schors van de wilg, en kinine, afkomstig uit de kinaboom, dat gebruikt werd tegen malaria.
Hedendaags Gebruik en Hernieuwde Interesse
Ondanks de opkomst van de moderne geneeskunde is de kennis over geneeskrachtige planten nooit volledig verdwenen. Er bestaan nu nog steeds stammen die dicht bij de natuur leven en planten (ook ritueel) gebruiken ter ondersteuning van de gezondheid. Ook in de westerse wereld groeit de belangstelling voor natuurlijke geneeswijzen, waarbij oude kruidenleer en wetenschappelijke inzichten samenkomen. Fytotherapie, de moderne wetenschappelijke benadering van kruidengebruik, wordt steeds vaker ingezet als aanvulling op reguliere behandelingen.
Met het toenemende bewustzijn over de invloed van synthetische middelen en de zoektocht naar natuurlijke alternatieven, wordt de waarde van traditionele plantengeneeskunde opnieuw erkend. Door oude kennis te combineren met moderne wetenschappelijke methoden kunnen we mogelijk profiteren van een bredere en meer holistische benadering van gezondheid en welzijn.
Hieronder een overzicht van verschillende planten- en natuurgeneeskundige toepassingen in de oudheid, leren en culturen:
- West-Europese leer: Traditionele kruidenremedies en volksgeneeskunde gebaseerd op middeleeuwse en prehistorische gebruiken.
- Chinese leer: Traditionele Chinese geneeskunde (TCM), waaronder kruidengeneeskunde en acupunctuur.
- Indische leer: Ayurveda, een holistisch gezondheidssysteem dat planten en kruiden inzet voor balans en genezing.
- Egyptische leer: Oud-Egyptische medische papyri waarin kruiden en plantaardige preparaten werden beschreven.
