Hippocrates wordt gezien als de grondlegger van de huidige medische geneeswijze.
Hij was een van de eersten in de westerse wereld die op basis van lichamelijke symptomen een diagnose kon stellen en daarbij een bepaalde therapie voorschreef.
In India en China werd dit al veel eerder toegepast. Hippocrates haalde de geneeskunde in de westerse wereld uit de taboesfeer van tovenarij en godsdienst. Door hem is de humoren en temperamentenleer geïntroduceerd.
Hij was ervan overtuigd dat gezondheid bij de mens afhing van de balans tussen lichaamssappen slijm, bloed, gele gal en zwarte gal. Onbalans tussen deze lichaamssappen zou ziekte veroorzaken. Dit wordt de leer der humores genoemd.
De balans tussen de verschillende lichaamssappen zou dan een bepaald temperament hebben.
- Een teveel aan slijm, zou een flegmatisch of kalm temperament tot gevolg hebben,
- Een teveel aan bloed een sanguinisch of optimistisch, gepassioneerd temperament,
- Een teveel aan gele gal een cholerisch of prikkelbaar, opvliegend temperament,
- Een teveel aan zwarte gal een melancholisch, depressief temperament.
Onbalans zou dan behandeld moeten worden met een aangepast dieet om lichaamssappen weer in balans te krijgen.
